Εκδήλωση στη μνήμη του Κώστα Κάππου

Το Ίδρυμα της Βουλής «για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία» και η Βιβλιοθήκη της Βουλής, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 12 χρόνων από το θάνατο του Κώστα Κάππου, πρώην βουλευτή και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, διοργάνωσαν απόψε εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε έκθεση με σπάνια τεκμήρια από τη ζωή και τη δράση του. Παραβρέθηκε ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης.

Στον «ηθικό αγωνιστή και ιδεολόγο» όπως τον γνώρισε, που είχε μορφωθεί στη μαρξιστική κοσμοθεωρία την οποία δεν ξεχώριζε από την εφαρμογή της, αυτών των αξιών και αρχών για τις οποίες χιλιάδες και εκατομμύρια πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή τους, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης.
Η πρώην υπουργός Νάντια Βαλαβάνη ανέφερε ότι ήταν ταγμένος στην υπόθεση της απελευθέρωσης της κοινωνίας του ανθρώπου από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, προσθέτοντας ότι υποστήριξε την κοσμοθεωρία του με συνέπεια, με πίστη στην εργατική τάξη και το λαό και πως ο ίδιος έλεγε ότι ο σοσιαλισμός είναι ρεαλιστικός στόχος.
Στην αντιδικτατορική δράση «για την οποία βασανίστηκε απάνθρωπα», αλλά και στην αφοσίωση στις θέσεις του Κόμματός του αναφέρθηκε ο πρώην υπουργός Βασίλης Κοντογιαννόπουλος.
Ο Φοίβος Προύντζος, επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σημείωσε για τον Κ. Κάππο ότι ήταν «αγωνιστής καταξιωμένος στη συνείδηση του λαού» και πως «αγωνιζόταν για έναν κόσμο δικαιότερο».

Προσηλωμένος στα ιδανικά της εργατικής τάξης

Από την πλευρά του ΚΚΕ μίλησε ο βουλευτής του Κόμματος και ΣΤ' αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Λαμπρούλης. Όπως ανέφερε, η ζωή του Κ. Κάππου «ήταν συνδεδεμένη με τους αγώνες του λαού μας σε συνθήκες που απαιτούσαν ανεβασμένο πνεύμα αυτοθυσίας και προσφοράς, ιδιαίτερα μάλιστα την εποχή της δικτατορίας».
«Από τα νεανικά του χρόνια πήρε μέρος στη λαϊκή πάλη, οργανώθηκε στην ΕΔΑ πριν τη δικτατορία του 1967 και στη συνέχεια στο ΚΚΕ. Με την επιβολή της δικτατορίας η ζωή του ακολούθησε την πορεία χιλιάδων αγωνιστών. Μετά τη σύλληψή του εξορίστηκε στη Γυάρο και τη Λέρο. Μετά την απελευθέρωσή του συνέχισε τον αγώνα στις γραμμές της ΚΝΕ, σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, ως μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της, για να συλληφθεί ξανά το Φλεβάρη του 1974 και να υποστεί φρικτά βασανιστήρια στο ΕΑΤ - ΕΣΑ, δίχως να λυγίσει. Στο 9ο Συνέδριο του Νοέμβρη του 1973 εκλέχθηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ που παρέμεινε έως το 1989. Στο διάστημα αυτό εκλέχθηκε επανειλημμένα βουλευτής του, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του αρθρογραφούσε συχνά στον "Ριζοσπάστη"».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη δράση του Κ. Κάππου ως βουλευτή του ΚΚΕ μέσα και έξω από τη Βουλή, στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και τόνισε: «Αυτό που χαρακτήριζε τον Κώστα Κάππο ήταν η προσήλωσή του στα ιδανικά της εργατικής τάξης, η μαχητικότητα και η εντιμότητα στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό».
«Δεν μπορεί να εκτιμηθεί -πρόσθεσε- η προσωπικότητα του Κώστα Κάππου, όπως και χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων αγωνιστών, μακριά και έξω από την πάλη του εργατικού κινήματος και του Κόμματος στο οποίο ανήκαν, το ΚΚΕ, άσχετα από επιμέρους ή άλλες σκέψεις και απόψεις που είχε ο Κ. Κάππος και που τον οδήγησαν να απομακρυνθεί από το Κόμμα το 1989», γιατί «μέσα στη συλλογική δράση και την οργανωμένη πάλη, για μια ανώτερη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, είναι που διαμορφώνονται κι αυτές οι αρετές του αγωνιστή που συνθέτουν την προσωπικότητά του: Την ανιδιοτέλεια, την αφοσίωση στην υπόθεση της εργατικής τάξης, που οπλίζει τον άνθρωπο με δύναμη και αντοχή, καλλιεργεί το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στο λαό, κάνοντας πράξη το σύνθημα: Όλοι για έναν κι ένας για όλους».
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν Τ. Σακελλαρόπουλος, υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη.